دوره های کهن سنگی و پارینه سنگی نشان دهنده دوره هایی است که در آن کاربرد سنگ بر فلز و دیگر مصالح مقدم می باشد.

آثار خانه های از سنگ چیده Western union locations شده متعلق به 7000 سال پیش در شمال ایران موجود می باشد. خواص عمومی و کاربری سنگها را به طور کلی از نظر منشاء تشکیل به سنگهای آذرین، رسوبی و دگرگون دسته بندی می کنند.

در بررسی خواص عمومی سنگ ها مواردی مانند مقاومت در برابر کشش ، تحمل فشار ، نفوذپذیری ، انتشار امواج، پایداری

و در نظر گرفتن امتداد لایه بندی و سطوح ضعیف در عملیات که باید در این مورد گفت که سنگها نوعا دارای سطوحی هستند

در آنها نیروی چسبندگی و اتصال دانه ها نسبت به لایه های دیگر کمتر و یا حداقل است.

طرز تهیه سنگها و انواع آن قطعات بزرگ سنگی که از معدن به دست می آورند به نام « سنگ قله » معروف است. سنگ قله نباید در زیر تیغه برش خرد شود و حتی المقدور بزرگ و قابل حمل باشد سنگ قله را بوسیله دیلم، دست انفجار و یا برش از معدن جدا می کنند و بسته به نوع جنس و کاربرد آن در کارگاه بوسیله عملیات مکانیکی آماده کار می سازند. سنگهای با کاربرد خشن و بادبر را بوسیله تیشه و چکش آماده می نمایند و سنگهای تزئینی را ابتدا برش داده و در حین برش شستشو می دهند تا سنگ را شسته و خاک آن را بگیرند. آنگاه بسته به اهمیت و مرغوبیت، آن را ساب و جلا می دهند. سنگهایی که در ساختمان بکار میروند به نامهای سنگ لاشه، سنگ قواره، سنگ بادبر و سنگ پلاک مرسوم می باشند.

سنگ ‌های مورد استفاده در کارهای ساختمانی باید دارای مشخصات زیر باشند: ۱. بافت سنگ باید ساختمانی سالم داشته باشد، یعنی بدون شیار، ترک و رگه‌های سست باشد (کرمو نباشد).
۲. بدون هرگونه خلل و فرج باشد.
۳. پوسیدگی نداشته باشد.
۴. یکدست، یکنواخت و همگن باشد.
۵. سنگ ساختمانی نباید آب زیاد جذب کند
۶. سنگ ساختمانی نباید آلوده به مواد طبیعی و مصنوعی باشد.
۷. سنگ باید شرایط فیزیکی و شیمیایی محیط را تحمل کند
۸. مقاومت فشاری برای قطعات باربر نباید کمتر از ۱۵۰کیلوگرم بر سانتی متر مربع باشد.
۹. در مقابل سایش مقاوم باشد.

سنگهای پی و دیوار در پی ساختمانها و بخشی از دیوارها که در زیر سطح زمین قرار دارند از سنگهای آذرین و رسوبی که ضریب نرم شدگی آنها بیش از 0.7 باشد، استفاده می‌گردد. نداشتن کانیهای رسی یا قطعات غیر همگن و درزه و شکاف در اینگونه سنگها ضروری است.
دیواره‌های سنگی از سنگهای آذرین ، رسوبی یا دگرگونی که دارای ویژگیهای زیر باشند در دیوارهای سنگی استفاده می‌شود. مقاومت فشاری بین 0.4 تا 50 مگاپاسگال باشد.

وزن مخصوص آن 0.9 تا 2.2 باشد.
ضریب نرم شدگی آن بین 0.6 تا 0.7 باشد. و نیز سنگ هوازده نباشد.

سنگ نما و کف سنگهای آذرین ، دگرگونی و رسوبی که دارای این ویژگیها باشند، به عنوان سنگ نمای ساختمان بکار می‌روند. مقاومت فشاری آن بیش از 5 مگا پاسکال باشد.

ضریب نرم شدگی بین 0.7 تا 0.9 باشد.
نداشتن درزه و شکاف در سنگ.
نبود کانیهای رسی و مواد قابل حل در سنگ.
نبود حالت آلتراسیون و هوازدگی.